پل خواجو
نوشته شده توسط : علی

پل خواجو

پل خواجو

پل خواجو

+ پل خواجو، در شهر اصفهان و بر روی رودخانه زاینده‌ رود در شرق سی وسه پل قرار دارد. پل خواجو از اواخر تيمورى شالوده‏ هايى داشته و به امر شاه‏ عباس دوم در سال 1060 به صورت امروزى آن ساخته شده است. طول پل ۱۳۳ متر و عرض آن ۱۲ متر است.

این پل که در دوران صفوی یکی از زیباترین پلهای جهان به شمار می‌ رفت، بیشتر به منزله سد و بند بوده‌است و به خاطر معماری و تزئینات کاشیکاری آن از دیگر پلهای زاینده رود مشهورتر است. در ساخت این پل از مصالحی همچون سنگ ، آجر و ساروج استفاده شده است.

پل خواجو از نظر ویژگی های ظاهری شباهت های جزئی به پل الله وردی خان دارد.

معروف به: پل شاهي، بابا ركن الدين، شيراز و حسن آباد

موقعيت: ميدان خواجو

تاریخ ساخت: ۱۰۶۰ هجري(دوره شاه عباس دوم)

 

اين پل كه از بناهای شاه عباس دوم صفوی است به پل شاهی و بابا رکن الدين و شيراز و حسن آباد هم معروف بوده است. در اصل پلی در این مکان از دوره تیموری وجود داشت که در دوره صفویه تجدید بنا شده و بشکل امروزی در آمده است.

پل خواجو، در شهر اصفهان و بر روی رودخانه زاینده‌ رود در شرق سی وسه پل قرار دارد. طول پل ۱۳۳ متر و عرض آن ۱۲ متر است. وجه تسميه آن به باباركن الدين اين است كه بر سر راه تكيه باباركن الدين عارف مشهور واقع شده بود ولی اکنون به سبب قرار گرفتن در محله خواجو به پل خواجو معروف است.

 

در گوشه‌ های ضلع شرقی پل خواجو دو شیرسنگی وجود داردکه ظاهراً" نماد سپاهیان بختیاری محافظ اصفهان و زاینده رود هستند. این پل دارای ۲۴ دهانه‌است که از مکعب‌ های به دقت تراش‌ خورده ساخته شده و در بخش میانی، با سدهای چوبی برای گرفتن جلو رودخانه مسدود گردیده‌ است. خواجو یکی از پل‌ هایی است که در تنظیم جریان آب در رودخانه به دلیل وجود دروازه بند یا دریچه در زیر قوس‌ هایش نقش داشته است. هنگامی که دریچه‌ های سد بسته می شده است، سطح آب در پشت پل بالا امده سبب تسهیل آبیاری باغ‌های بسیاری در طول بالادست این پل می شده است.

پل خواجو به دليل معماري و تزئينات كاشيكاري بر ساير پل هاي زاينده رود برتري دارد. پل خواجو كه در عصر صفويه يكي از زيباترين پل هاي جهان به شمار مي رفت در اصل به منزله سد و بند بود. به اين معنا كه با بستن دهانه هاي پل در ضلع غربي درياچه اي به وجود مي آمد.

در وسط هر يك از دو ضلع شرقي و غربي پل ساختماني بنا شده كه شامل چند اتاق مزين به نقاشي است. اين ساختمان كه (بيگلربيگي) ناميده مي شود در آن عصر اختصاص به بزرگان و امرائي داشت كه به هنگام ايجاد درياچه مصنوعي مسابقات شنا و قايقراني را تماشا مي كرده اند.

 

شعراي اصفهان درباره پل خواجو اشعار زيبايي سروده و در طي اين سروده ها زيبائي هاي آن را توصيف كرده اند. از جمله اين شعرا صائب تبريزي است كه با قصيده اي بلند بالا يكي از روزهاي جشن و چراغاني را ذكر مي كند كه در كنار پل خواجو برگزار شده است.

 

به نوشته محققين و مورخين كه درباره سلسله صفويه بررسي كرده اند هدف شاه عباس دوم از احداث پل خواجو ارتباط دو قسمت محله خواجو و دروازه حسن آباد با تخت فولاد و راه شيراز بود.

 

به طور كلي وجود "تزئينات كاشيكاري فراوان و پشت بغل هاي چشمه هاي پايين و غرفه هاي بالاو نماي غرفه هاي طرفين با كاشي هاي الوان" پل خواجو را در شمار آثار بسيار ممتاز اصفهان قرار مي دهد به طوري كه كليه سياحان و جهانگرداني كه در دوره هاي مختلف به اصفهان آمده اند زيبائيهاي پل خواجو را وصف كرده و آن را در زمره شاهكارهاي مسلّم معماري ايراني، اسلامي به شمار آورده اند.

 

نحوه مرمت این پل مورد انتقاد قرار گرفته است چون در سال ۱۳۸۸ مرمت کنندگان با زیر پا گذاشتن اصل حفظ اصالت و سندیت طرح و ماده تشکیل‌ دهنده اثر و تعویض سنگ‌ های قدیمی پله‌ ها با سنگ‌ های جدید به اصلیت این بنای اصیل ایرانی آسیب زدند.

 

موقعیت مکانی

پل خواجو حدوداً به فاصله ی 1800 متری از پل الله وردی خان و در انتهای شرقی خیابان کمال الدین اسماعیل اصفهانی و در انتهای جنوبی چهارباغ خواجو به طرف گورستان بزرگ و تاریخی تخت پولاد اصفهان قرار گرفته است.

منبع : jeyja





:: بازدید از این مطلب : 720
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : 8 / 8 / 1397 | نظرات ()
مطالب مرتبط با این پست
لیست
می توانید دیدگاه خود را بنویسید


نام
آدرس ایمیل
وب سایت/بلاگ
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

آپلود عکس دلخواه: